جدول جو
جدول جو

معنی حسین جسر - جستجوی لغت در جدول جو

حسین جسر
(حُ سَ نِجِ)
طرابلسی. حنفی طرابلسی روزنامه نگار. متولد 1261 هجری قمری و متوفی در رجب 1327 هجری قمری 1909/ میلادی او روزنامۀ ’طرابلس’ را منتشر میکرد و تألیفاتی دارد مانند الحمیدیه و جز آن. (معجم المؤلفین از فهرست ظاهریه) (تراجم علماء طرابلس ص 167) (نفحه الشام ص 196) (تاریخ آداب اللغه جرجی زیدان ج 4 ص 251) (معجم المطبوعات) (اکتفاء القنوع) (ایضاح المکنون) (فهرستهای تیموریه) (جامع ازهر دارالکتب) (زرکلی ص 260)
لغت نامه دهخدا

پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما

(حُ سَ نِ جَ)
ابن ملا محمد از قریۀ جم وزیر در چهار فرسنگی سیراف معروف به فاضل جم. متوفی در 25 ذیحجه 1319 هجری قمری او راست: جام جم در تاریخ سیراف و بنادر و ریاض المصائب. (ذریعه ج 5 ص 23 و ج 11 ص 5)
لغت نامه دهخدا
(حُ سَ نِ جُ عَ)
ابن علی بن ابراهیم معروف به جعل الکاغذی متکلم بود. تولد و وفات او را ابن ندیم (308-399 هجری قمری) آورده و در الوافی (289-369 هجری قمری) و در هدیه العارفین (303-399 هجری قمری) و در بصره و بغداد یاد شده است. او راست: ’الایمان’ و ’الاقرار’ و ’المعرفه’ و ’رد راوندی’ و ’رد رازی’. (اعلام زرکلی ص 254) (معجم المؤلفین از سیر النبلاء ج 10 ص 202) (الوافی ج 11 ص 101) (تاریخ بغداد ج 8 ص 73) (ابن ندیم 175) (لسان المیزان ج 2 ص 303) (هدیه العارفین ج 1 ص 307)
لغت نامه دهخدا
(حُ سَ نِ جَ زَ)
ابن احمد جزری حلبی شاعر از حلب به روم رفت و بازگشت و در حماه در 1032 هجری قمری درگذشت. دیوان شعر دارد. (هدیه العارفین ج 1 ص 321)
ابن احمد بن عبدالله شافعی. درگذشتۀ 444 هجری قمری دیوان شعر و مصباح الزمان دارد. (هدیه العارفین ج 1 ص 309 و 310 از صفوهالادباء)
لغت نامه دهخدا
(حُ سَ نِ ثَ مَ)
میرزا محمد حسین ثمر، شاعر است و ثمر تخلص دارد و دیوانش چاپ شده است. (ذریعه ج 9 ص 184)
لغت نامه دهخدا
(نَجْ جا)
حسین بن محمد بن عبدالله حسین بن عبدالله یا محمد بن حسین نجار، مکنی به ابوالحسن یا ابوعبدالله. مؤسس فرقۀنجاریه است و در حوالی سنۀ 230 هجری قمری درگذشته است. رجوع به نجاریه و نیز رجوع به تاریخ مذاهب اسلام وترجمه الفرق بین الفرق ص 212 و مختصرالفرق ص 126 و ترجمه ملل و نحل شهرستانی ج 1 ص 104 و تعریفات جرجانی و ضحی الاسلام ج 3 ص 353 و تاریخ خاندان نوبختی ص 137 و نقض الفضائح 1 ص 17 و ص 131 و الفهرست ابن الندیم شود
لغت نامه دهخدا
(حُ سَ نِ نَ)
ابن محمد بن عبدالله بغدادی مکنی به ابوعبدالله از متکلمان جبری مذهب سدۀ سوم هجری متوفی در 220 هجری قمری 835/ میلادی او راست: ’الاستطاعه’ و ’الصفات و الاسماء’ و جز آنها. (معجم المؤلفین از ابن الندیم ص 179) (هدیه العارفین ج 1 ص 303) (الموشح ص 379)
لغت نامه دهخدا
(حُ سَ نِ)
ابن محمد بن عبدالله بن عیددوس صوفی شاعر. در شهر قرین دوعنیه در حضرموت در 1250 هجری قمری / 1834 میلادی متولد شده و در آنجا به سال 1331 1912/ میلادی درگذشت. دیوان شعر و رساله ای در ترجمه احوال عمویش احمد بن عبدالله دارد. (معجم المؤلفین از الاعلام الشرقیه ج 3 ص 100)
لغت نامه دهخدا